دانشجویان
در سال 1385 دانشجویان بیشترین فشارها و سرکوب ها را متحمل شدند و از آنها تعداد زیادی روانه زندان ها شدند. در جریان تجمعاتی در شهرهای مختلف آذربایجان، تجمع زنان در تهران تهران ، تجمع در میدان بهارستان و موارد مشابه، نهادهای اطلاعاتی و امنیتی فرصت را مغتنم شمرده و تعداد زیادی از دانشجویان فعال را دستگیر و برای آنها پرونده سازی کردند.
تعدادی دیگر در دانشگاه و یا منزل خود دستگیر و به دلیل فعالیت سیاسی دانشجویی تحت فشار و بازجویی قرار گرفتند. در حال حاضر تعدادی از فعالان دانشجویی مانند کیانوش سنجری، خیراله درخشندی، ابوالفضل جهاندار و کیوان انصاری در بند 209 وزارت اطلاعات و رضا عباسی در زندان زنجان به سر می برند.
لیست زیر به اسامی تعدادی از دانشجویانی اشاره دارد که در ماههای گذشته دستگیر شده اند؛
پیمان مسکین خدا ، محمد مجدزاده قائم مقامی ، پویا حبیب اللهی، سجاد نیکنام ، یاشار قاجار، عابد توانچه، امید عباسقلی نژاد، جمال ظاهرپور، جابر موسوی، اصلان کامرانی ، عسگر نوری، محسن الموتی ، مهدی حسن زاده، مصطفی عوض پور، سارا سعیدی، سحر رضازاده، پگاه حمزه ای، عرفان جوانمرد، فرهاد قربان زاده ، فرید هاشمی، هومن کاظمیان ، پرویز پیران، مجتبی بیات، مهدی شیرزاد، شاهو رستگاری ، هومن بخش علیزاده، بهنام سپهرمند، رضا قاضی نوری، جولان فرهادی،یاشار حکاک پور مراغی، حامد یگانه پور، مجید پژوه فام، علیرضا حقی، آرش قلی زاده و فرزاد خجسته، یاسر گلی، هانی باوی، لفته صرخه، حسین بوغدار ، منصور طیوری نسب، قاسم کرشاوی، علی بدلی، وحید امینی، معصومه لقمانی، بهاره هدایت، سمیرا صدری ، محمد هاشمی، علی نیکونسبتی، حنیف یزدانی، هومن کاظمیان، علی عزیزی، علی ملیحی، حبیب حاج حیدری، علی جمالی، ایمان براتیان، حسین نوری، بهمن افغان، هاشم میرزاده و حمید کارگر.
تعدادی از این دانشجویان در حال سفر برای شرکت در مراسم درگذشت اکبر محمدی در مسیر شهرستان آمل دستگیر شده بودند. اکبر محمدی بعد از یک مرخصی استعلاجی و بدون هیچ دلیل منطقی به شکل زننده ای در تابستان امسال متعاقب دستگیری مجدد برادر خود منوچهر محمدی، او نیز دستگیر شد و در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زد که در نهمین روز اعتصاب جان خود را از دست داد.
همچنین احمد باطبی باطبی دیگر دانشجوی زندانی، بعد از دستگیری اکبر محمدی، او هم دستگیر شد و در حال حاضر در بند 209 اطلاعات به سر می برد.
ماموران وزارت اطلاعات حتی در مهرماه امسال، دکتر حسام فیروزی فعال حقوق بشر، پزشک معالج احمد باطبی را نیز به مدت 24 ساعت بازداشت و در بند 209 زندان اوین مورد بازجویی قرار دادند.
از زمانی که رئیس قوه قضائیه در مهرماه گذشته از وزير علوم خواست تا هرچه سريع‌تر صورت اسامی دانشجويان زندانی را جهت آزادی يا مرخصی آنها به قوه قضاييه ارائه کند، نه تنها گشایش قابل توجهی در کار دانشجویان زندانی و تحت پیگرد مشاهده نشد بلکه روند بازداشت و تعقیب دانشجویان بویژه از بهار امسال شدت یافت. تا جایی که حتی آيت‌الله عباسعلی عميد زنجانی رئیس جدید دانشگاه تهران گفت : «بهتر است يکی - دو ماه دانشجويانی که با مشکل مواجه شده‌اند را فراموش کنيم».
کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی خطاب به رئیس قوه قضائیه می پرسد که اگر خواهان آزادی دانشجویان زندانی بودید، پس چرا تا به حال این امر میسر نشده حتی تعدادی دیگر از دانشجویان به زندان محکوم شده اند؟
کارگران
کارگران کارخانجات مختلف کشور به دلیل عدم پرداخت حقوق خود بارها دست به تحصن و اعتصاب زده اند، همچنین مدافعان حقوق کاگران نیز بر خواست بر حق کارگران تاکید دارند اما هر بار صدای حق خوای بلند می شود به جای توجه به خواسته های قانونی آنها، سرکوب، زندان، احضار و فشارهای معمول در ایران بر علیه فعالان، در پاسخ به آنها به کار گرفته شده است.
منصور اسانلو رئیس هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد که سال گذشته قبل از اعتراضات گسترده کارگران شرکت واحد دستگیر شده و پس از 7 ماه زندان در بند 209 اطلاعات در مرداد ماه با قرار وثیقه 150 میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شده بود بار دیگر به صورت غیرقانونی دستگیر و روانه زندان شد. دو عضو دیگر این سندیکا بازداشت و پس از دو روز آزاد شدند.
تجمعات کارگری همواره بازداشت و احضار در پی داشته که از جمله می توان به تجمع روز جهانی کارگر سال 83 در شهرستان سقز اشاره کرد. برهان دیوار گر از متهمان همین تجمع به اتهام اجتماع و تبانی جهت ارتکاب جرم در شعبه اول دادگاه انقلاب سقز به تحمل 2 سال حبس تعزیری محکوم شده است. همچنین خبرنگار گروه کارگری"ایلنا" در حین تهیه خبر مربوط به تجمع کارگران"کاغذ سازی کارون" در مقابل نهاد ریاست جمهوری در آبان ماه توسط عوامل حفاظت مستقر در محل بازداشت شد.
شکنجه زندانیان
متاسفانه باید گفت موضوع شکنجه زندانیان امری عادی شده و مسئولان بازداشتگاه ها با استفاده از چشم بند، سلول انفرادی، بازجویی های طولانی و شبانه و نیز ضرب و شتم، آنها را تحت فشار قرار می دهندو در بعضی موارد شدت شکنجه ها موجب شده تا فرد زندانی روانه بیمارستان شود.
به عنوان نمونه، بر اساس خبر رسیده به کمیته دانشجویی دفاع از زندانیان سیاسی از شهر مغان در استان اردبيل در تابستان امسال، يك زنداني به نام داوود مقامی پس از بازداشت در تظاهرات اعتراضي در مغان به زندان شهر پارس آباد منتقل شده و تحت شکنجه قرار گرفت. طبق این خبر، طحال وی از کار افتاده، دچار خونریزی شدید شده و به سختی تنفس مي کرد و به همین دلیل در بیمارستان مغان بستری شد.
بر اساس اصل 38 قانون اساسی ایران، هر گونه‏ شكنجه‏ براي‏ گرفتن‏ اقرار و يا كسب‏ اطلاع‏ ممنوع‏ است‏. اجبار شخص‏ به‏ شهادت‏، اقرار يا سوگند، مجاز نيست‏ و چنين‏ شهادت‏ و اقرار و سوگندي‏ فاقد ارزش‏ و اعتبار است‏. متخلف‏ از اين‏ اصل‏ طبق‏ قانون‏ مجازات‏ مي‏ شود. همچنین ماده 5 اعلامیه جهانی حقوق بشر تاکید دارد که هيچ كس نبايد شكنجه شود يا تحت مجازات يا رفتاری ظالمانه، ضد انسانی يا تحقيرآميز قرار گيرد.